အသက္၀င္လာေသာ ျမန္မာကဗ်ာေလး(၈)- (လယ္ေတာက အျပန္)

အသက္၀င္လာေသာ ကဗ်ာေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာရင္ ခ်န္ထား၍မရေသာ ေက်းလက္ဓေလ့ကဗ်ာေလးတပုဒ္ရွိေနေသးသည္..။ထိုကဗ်ာေလးကေတာ့ ၁၉၄၁ခုႏွစ္ထုတ္ သေျပညိဳႏွင့္ အျခားကဗ်ာမ်ားစာအုပ္မွ ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္၏ လက္ရာေလးျဖစ္တဲ့ ႏွင္းဆီပြင့္ ကဗ်ာေလးပါ..။
ကဗ်ာအမည္က “ႏွင္းဆီပြင့္” ဟူ၍ တြင္ေသာ္ျငားလည္း “လယ္ေတာကအျပန္” အစခ်ီတဲ့အတြက္ ထိုအမည္ႏွင့္ပင္ လူသိမ်ားသည့္ကဗ်ာေလးပါ..။ကဗ်ာေလးက ေလးခ်ဳိးကဗ်ာေလးျဖစ္ၿပီး ေက်းလက္ေတာသဘာ၀အေနာက္ခံေရးစပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္..။မူရင္းကဗ်ာစာသားကေတာ့ -
ႏွင္းဆီပြင့္
“လယ္ေတာကအျပန္
ပန္ခ်င္တယ္ ခေရဖူးဆိုလို႔
ေတာင္းခူးကာေပး
မနက္တုန္းဆီက
ေက်ာ့ဆံုးကို ေမာင္ျမင္ေတာ့
သူ႔ဆံပင္ႏွင္းဆီ ပြင့္ေတြနဲ႔
ဂုဏ္တင့္တယ္ေလး။”

မင္းသု၀ဏ္

ဤကဗ်ာေလးထဲတြင္ ခ်စ္သူပန္ဆင္ဖို႕ ခေရဖူးေလးေတြ ပင္ယံထက္တက္ခူးၿပီး လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ အလာမွာ ခ်စ္သူဆံႏြယ္စေပၚမွာေတာ့ ႏွင္းဆီပြင့္ေလးက ေရွ႔ဦးေနရာယူတြယ္ခိုေနတာျမင္ရသည္..။သု္ိ႕ေသာ္ျငားလည္း ခ်စ္တဲ့စိတ္ႏွင့္ အျပစ္မျမင္ဘဲ ခ်စ္သူႏွင့္ ႏွင္းဆီ ပနံရ ဂုဏ္ေရာင္တင့္တယ္လိုက္ဖက္လွသည္ဟု ေတြးဆ သည့္ဟန္ေလးကို ေရးဖြဲ႕ထားသည္…။

ဤကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ ကေလာင္ရွင္တို႔က “ပန္ခ်င္တယ္ ခေရဖူးဆိုလို႔ ေမာင္ခူးကာေပး” ဆိုတာ ကာရန္ငဲ႔လိုက္လို႔ ယုတၱိကင္းပါတယ္လို႕ ေ၀ဖန္အျပစ္ဖြဲ႕ၾကေသးသည္..။ ခေရဆိုတာ ခူးရတာမွ မဟုတ္တာ။ ေကာက္ရတာကို လို႔ ေအာက္ခ်င္းရင္ေအာက္ ဥကေပါက္သလို အထြန္႔တက္ပါသတဲ႔။ ဆရာႀကီးမင္းသု၀ဏ္က ဘာတခြန္းမွ ခြန္းတုန္႔မျပန္ခဲ႔ပါဘူး။ ေနာင္အလ်ဥ္းသင္႔လို႔ ေမးတဲ႔အခါမွ လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ ရွင္းျပခဲ့သည္မွာ ခေရပန္းဆိုတာ ေကာက္ရတာကေတာ႔ ကေလးကအစလို႔သိသားေပါ႔။ ေတာအရပ္မွာေတာ႔ အျမတ္တႏိုး ခ်စ္သူကိုေပးဖို႔ ဘုရားတင္ဖို႔ ခေရပန္းမ်ားကို ေျမမွာ ေၾကြက်ၿပီးသားေတြ ေကာက္ေလ႔မရွိပါဘူး။ အပင္ေပၚက အဖူးကေလးမ်ားခူးလို႔ ဖက္စိမ္းကေလးေပၚမွာ လက္ကိုင္ပု၀ါကေလး ေရဆြတ္ၿပီး တညသိပ္ထားရင္ မနက္လင္းတဲ႔အခါ ေျမမခတဲ႔ အမႈိက္သရိုက္ ကင္းစင္တဲ႔ ခေရပြင္႔ ေဖြးေဖြလြလြေလးေတြရပါသတဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔မို႔ ခေရဖူးကို ေမာင္ခူးကာေပးတာကိုး။ မသိရင္ မတတ္ရင္ မရႊီးတာေကာင္းသေပါ႔ေနာ္။ သင္ခန္းစာယူမိပုံမ်ား ေျပာပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေတာသဘ၀အလွတရားႏွင့္ အျပစ္ကင္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားသေဘာေလးပါတဲ့ ဤကဗ်ာေလးကေတာ့ ယေန႕တိုင္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲပါ..။
မွတ္မိေသးသည္..။ ဆရာၾကီးေသာ္တာေဆြက ဤကဗ်ာေလးကိုမွီး၍ -
"ထန္းေတာကအျပန္
အန္ခ်င္တယ္ ထန္းေရဗူးလြယ္လို႔
ေမာင္မူးတယ္ေလ
မနက္ခင္းဆီက ခ်က္ပုလင္းကိုေမာင္ျမင္ေတာ့
၀က္နံနဲ႔ဘဲကင္ၾကီးရယ္နဲ႔
ျမည္းလိုက္ခ်င္ေသး" ဟူ၍ ဟာသေႏွာၿပီး ေသာခဲ့ေသးသည္..။ ဆက္စပ္ေတြးေတာရင္းက ကဗ်ာေလးကို အသက္သြင္းၾကရာ၀ယ္ မူရင္းကဗ်ာစာသားေလးေတြကို မေပ်ာက္ပ်က္တည္ေနေအာင္လည္း ထိန္းရေသးသည္ေလ..။
ဤကဗ်ာေလးကို ပိုၿပီး အသက္၀င္ေစၿပီး အမွတ္တရျဖစ္ေစခဲ့သည္က ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ">သုေမာင္ ပင္ျဖစ္သည္..။ သုေမာင္ကို ရုပ္ရွင္မင္းသားဘ၀ကေန အဆိုေတာ္အျဖစ္ပါ တႏိုင္ငံလုံး ႏွစ္ၿခိဳက္သြားခဲ႔တာ “ေႏွာင္းတေျမ့ေျမ့” ဇာတ္ကားထဲမွာ သူ ဆိုခဲ့တဲ့ လယ္ေတာကျပန္ အစခ်ီ ပန္ဦးပန္မယ့္သူ ဇာတ္၀င္ေတးကေလးက စ ပါတယ္။ ၿမိဳင္ထအသြားကေလးကို ဆရာႀကီးမင္းသု၀ဏ္ ရဲ႕ ကဗ်ာကေလးနဲ႔ ဆက္ထားတာ အင္မတန္လွပါေပသည္။ သီခ်င္းအစက တကၠသိုလ္မွာ မေလး ႏွင့္ စိုး တို႔ လူငယ္ဘာ၀ ခ်စ္ရည္မွ်စဥ္ ဇာတ္၀င္ခန္းမွာ ပန္းျခံထဲတူတူပုန္းကစားၾကတဲ႔ ပုံကေလးနဲ႔ စပါတယ္။ ေရစပ္က ျခဳံကေလးေနာက္မွာ အသာေလးထိုင္လို႔ ပုန္းေနတဲ႔ ခင္ေလးကို စိုးႏိုင္က ေနာက္ကမသိေအာင္လာၿပီး ေျခာက္လွန္႔လိုက္ေတာ႔ လန္႔သြားတာကို ၾကည္လင္ေနတဲ႔ ကန္ေရျပင္ထဲကေန ျမင္ရတဲ႔ အရိပ္နဲ႔ပဲ ျပသြားပါတယ္။ ငယ္ရြယ္သူတို႔အခ်စ္ဟာ တည္ၿငိမ္တဲ႔ ကန္ေရျပင္လို လႈိင္းေလမရွိပဲ ေအးခ်မ္းတာကို ျပခ်င္ဟန္တူပါရဲ႕။ ျမန္မာပရိသတ္ကေတာ႔ ဘယ္႔ႏွယ္ ေဇာက္ထိုးႀကီးျပေနတာလဲ။ ဖလင္ေတြ ေျပာင္းျပန္ထိုးမိေနၿပီလို႔ ထင္ၾကတာေပါ႔။ အဲဒီကားမွာ ကိုသုေမာင္ကို အကယ္ဒမီရေရာကိုမွတ္တာ။ ဒီသီခ်င္းကေတာ႔ ပရိသတ္ပါးစပ္ဖ်ားမွာ တခါတည္းစြဲသြားေတာ႔တာ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကဗ်ာေလးကို အသက္သြင္းရင္း ဆက္စပ္သီဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းေလးကို နားဆင္ၾကားေယာင္မိတိုင္း ဤႏွင္းဆီပြင့္(လယ္ေတာကအျပန္) ကဗ်ာေလးႏွင့္ သုေမာင္ဆိုတာက ကဗ်ာခ်စ္သူ ရင္ထဲမွာ အၿမဲအမွတ္ရရွင္သန္ေနဦးမည္မွာ မလႊဲဧကန္ပင္ျဖစ္သည္..။

ေတာသဘာ၀အလွ ၊ ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႕ အျပစ္ကင္းရိုးသားေသာ စရိုက္ႏွင့္ ခေရပန္းခူးတဲ့ပုံရိပ္ေလးေတြ လွစ္ဟျပေနေသာ ဤကဗ်ာေလးကို ထာ၀ရရွင္သန္ေစရန္အလို႕ငွာ- ကဗ်ာအသက္၀င္ေနတဲ့ ဆက္စပ္သီခ်င္းေလးကို ပို႕စ္ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္..။
“လယ္ေတာကအျပန္ ပန္ခ်င္တယ္ ခေရဖူးဆိုလို႔ ေမာင္ခူးကာေပး။ မနက္တုန္းဆီက ေက်ာ႔ဆုံးကို ေမာင္ျမင္ေတာ႔ သူ႔ဆံပင္ ႏွင္းဆီပြင္႔ေတြနဲ႔ ဂုဏ္တင္႔တယ္ေလး။ ဟိုနံသာနီေတာမွာလ ေမာၿပီလား ခင္ရယ္။ ခိုင္ပန္းစုံျခယ္ ပ်ဳိခင္မယ္ အယဥ္ႀကိဳက္တာျဖင္႔ ဆင္လိုက္မယ္ေလး .. ဆင္လိုက္မယ္ေလး။ (လာပါေမပုလဲ တြဲမည့္သူပ်ဳိျဖဴ အပ်ဳိ႔စႏၵကူး ပန္းဦးပန္မယ္႔သူ) ၂ ။ (ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ဖုန္းေလးေမာင္႔သည္းအူ)၂။ (ေခ်ာ႔ျမွဴကာ ကစား ေမာင္ကစားမယ္ ေနာ႔အမူအယာ တပါး ခင္တပါးသယ္ ေခ်ာ႔ျမွဴကာ ကစားမယ္ ေမာင္ကစားမယ္) ၂ ။ (တပါးသက္လယ္ ထကြယ္ ႏွမရယ္ ေမာင္ထမ္းေခၚမယ္) ၂ ။ (သူဇာႏြယ္ မူယာႀကြယ္) ၂ ။ ေရႊလိပ္ေျခ ဟန္တမွ်ငယ္ႏွင္႔ ထလိုက္ေတာ္မူပါေလး .. ထလိုက္ေတာ္မူပေလး…။”
မည္သို႕ပင္ဆိုေစကာမူ ဤကဗ်ာေလးသည္ ခေရပြင့္ေလးမ်ားသို႕ႏွယ္ ႏွစ္ကာလၾကာၾကာအုိေဟာင္းသြားေပမယ့္လည္း သူ႕ရဲ႕ ေကာင္းျခင္းဂုဏ္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရသရနံ႕ေလးေတြကေတာ့ ထာ၀ရရွင္သန္ သင္းပ်ံ႔ေနဦးမည္သာ...။

သီခ်င္းနားေထာင္ရန္ ။ http://soundcloud.com/user8265829/11-pan-oo-pan-mae-thu

ရႊမ္းသိဃၤ(တနသၤာရီ)
၁၉-၃-၂၀၁၁

မွီျငမ္းခ်က္-
(၁) ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္၏ သေျပညိဳႏွင့္ အျခားကဗ်ာမ်ား။
(၂)http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php?title=%E1%80%95%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%B8%E1%80%A6%E1%80%B8%E1%80%95%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%9A%E1%80%B9%E1%82%94%E1%80%9E%E1%80%B0_%28%E1%80%9E%E1%80%AE%E1%80%81%E1%80%BA%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%B8%29